داستایوفسکی در این کتاب قصه چهار شب از زندگی مردی خجول را به تصویر می‌کشد. مردی که تنها در خیالاتش سیر کرده و با همین خیال‌پردازی‌ها به داستان زندگی آدم‌های اطرافش فکر می‌کند، بدون آنکه حتی با این افراد ارتباطی داشته باشد. او فردی خیالباف با روحیاتی لطیف و شاعرانه است که سال‌هاست به تنهایی زندگی می‌کند اما در پی اتفاقی ناگهانی، زنی توجه‌اش را جلب کرده و او را به سمت خود می‌کشد. همین ملاقات سبب آشنایی آن دو می‌شود، دیداری که شاید یکی از جذاب‌ترین داستان‌های عاشقانه‌ی داستایوفسکی را رقم زده است.