هر دورنمایی بلافاصله به وقوع نمی پیوندد. دورنماها باید درباره آن فکر کنند ، مطالب را مرور کنند یا نظر دیگران را بپرسند. اگر از پیگیری موارد احتمالی ترس داشته باشیم این کار بسیار ناامیدکننده می شود. چه کاری می توانیم انجام دهیم تا تلاش های پیگیرانه ی ما موثر باشند و رد نشوند؟ چگونه وضعیت خودمان را در برخورد با دورنماهای بدبینانه حفظ کنیم؟ چه چیزی می توانیم بگوییم که اعتراضات ساده را به تصمیمات آسان برای دورنمای خود تبدیل کنیم؟