حسن نراقی در این کتاب جامعه ایران را به بوته نقد کشیده و معضلات آن را به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار داده است. نویسنده بر این موضوع اعتقاد دارد که دلیل تمام معضلات و مشکلات تنها خود مردم هستند به عنوان مثال یکی از این دلایلی که از دید نویسنده باعث شده تا ما درمانده باشیم این است که ما از تاریخ آگاهی نداریم. به این کتاب نقد های بسیار شده که نویسنده در مقدمه کتابش به برخی از آن ها پاسخ داده، برای مثال اگر ایراد از مردم است نقش حکومت ها چیست؟ آیا حکومت ها برگرفته از مردم هستند یا مردم برگرفته از حکومت هستند؟ یکی از ایراداتی که به این کتاب گرفته شده می توان به این مورد اشاره کرد که نویسنده بیشتر به انتقاد از جامعه پرداخته و از نکات مثبت چشم پوشی کرده است که البته از یک منظر که عموما ما ایرانی ها عاشق خودمان هستیم این نکته ی مثبتی به حساب می آید چرا که تعریف از جامعه باعث تشدید این معضل خود پسندی می شود. ایراد دیگری که مطرح شده، عدم ارائه راهکار درمانی معضلات است، که خود نویسنده در مقدمه کتاب به این نکته اشاره کرده است که بیمار در ابتدا باید متوجه بیمار بودن خودش بشود تا بعد به دنبال درمان آن برود لذا رسالت این کتاب در مرحله نخست این است که جامعه را بیدار کند.