چه چیزی یک زندگی خوب را تشکیل می‌دهد؟ به‌عبارت‌ دیگر چگونه باید زندگی کنید تا بتوانید روزی به آن نگاه کنید و اعتقاد داشته باشید که "موفق" و "خوب" بوده است؟ تا زمانی که نتوانید به این سؤال اساسی پاسخ دهید زندگی شما یک دستگاه کپی بی‌وقفه از بحران‌ها خواهد بود. بدون داشتن یک فلسفۀ روشن این خطر وجود دارد که عمرتان بیهوده سپری شود. مهم نیست چه فلسفه‌ای را انتخاب می‌کنید. نکتۀ اصلی این است که به‌درستی فکر کنید و انتخاب کنید. من برداشت خودم در این مورد را در کتابم "هنر خوب زیستن" تشریح کرده‌ام. اهداف شما ممکن است شبیه به اهداف من باشند و یا ممکن است کاملاً متفاوت باشند، مهم نیست. مسئلۀ مهم این است که اهدافی داشته باشید و دیدتان نسبت به آن‌ها روشن باشد. اگر 2500 سال گذشته را مورد بررسی قرار دهیم -یعنی از آن‌جایی که فیلسوفان برای اولین بار شروع به نوشتن ایده‌های خود کردند- مابین فیلسوفان یک نقطۀ هم‌پوشانی قابل توجه را تشخیص می‌دهیم. "آرامش درونی" تقریباً همیشه جزء اصلی زندگی موفق محسوب شده است، اگرچه در قدیم این مفهوم غالباً با اصطلاحاتی متفاوت همچون "سکون" "قرار"، "سنگر درونی"، "صفای درون" یا "آرامش ذهن" بیان می‌شد. آرامش ذهن تا حدی به دلیل عدم وجود احساسات زهرآلود به وجود می‌آید. هر چه سریع‌تر بتوانید احساسات سمی مثل حسادت، عصبانیت و ترحم به خود را از مجموعۀ عاطفی خود حذف کنید، بهتر خواهد بود.