"عسل" و "ارسلان" پس از لجبازی‌های بسیار، به یک‌دیگر دل بسته و ازدواج می‌کنند. حاصل ازدواج آن‌ها، پسری به نام "نیما" است. آن‌ها برای زندگی به شمال کشور می‌روند. شبی ارسلان در راه بازگشت از یک روستا تصادف کرده و ماشینش آتش می‌گیرد و حافظه‌ی خویش را از دست می‌دهد. پیرمردی، ارسلان را به بیمارستان رسانده و پس از مرخص شدن نزد خود می‌برد. از سویی عسل تمام زندگی خود را وقف بزرگ کردن نیما می‌کند. پس از 20 سال، نیما، در دانشگاه با دختری به نام "نگین" آشنا می‌شود که نوه‌ی همان پیرمرد شمالی است. به دنبال عشق نیما، عسل برای دیدن نگین به دانشگاه می‌رود و به طور اتفاقی، ارسلان را می‌بیند که همراه نگین به دانشگاه آمده است. پس از معرفی خانواده‌ها به یک‌دیگر و تلاش‌های بسیار عسل، ارسلان حافظه‌اش را به دست می‌آورد و در شب ازدواج نیما و نگین، آن دو نیز بار دیگر ازدواج می‌کنند.