نگارنده در این کتاب، فشار روانی و شیوه‌های مقابله با آن را تشریح می‌کند و ضمن آن از روش آرمیدگی جسمی و ذهنی برای مقابله با این پدیده‌ها یاد می‌کند. وی می‌گوید که به تنها پیامد فشار روانی برای آدمی، زندگی ناخوشایند و احتمالا کوتاه‌تر است. منظور این نیست که زندگی باید خالی از فشار باشد، بلکه فشار روانی لزوما به معنای آزار دیده نیست. به تصریح وی: "متاسفانه واژه‌ی فشار معمولا معنای ضمنی منفی‌ دارد و شاید مفیدتر باشد که از خلایی حرف بزنیم که غالبا ما، درگیر آن هستیم: همیشه کاری برای انجام انجام دادن هست و گاه مهلت انجام بعضی کارها کم‌تر از کارهای دیگر است. هیچ شغلی ذتا فشارزا نیست. آن‌چه هر شغل معین را فشارزا می‌کند، نگرش ما به آن است. هرچند که ممکن است قادر به تغییر شغل یا رؤسای خود نباشیم، اما قطعا می‌توانیم نگرش‌های خود را به آن تغییر دهیم". وی در ادامه از فرآیند چهارگانه‌ی: بیدار شدن، کنترل توجه، منفصل شدن و رها کردن در مواجهه با فشارهای روانی یاد می‌کند.