انسان، موجودی که به نام اشرف مخلوقات شناخته می‌شود، با استفاده از قوه تفکر و اختیار خود، قادر است مسیر زندگی‌اش را مشخص کند و با پیشرفت‌های مختلف موفق شده است تا جهان را به تسخیر خود درآورد، موجودی است که همچنان ناشناخته مانده است. 

حتی اگر در سیر اندیشه فلسفه نیز کاوشی کنیم، می‌بینیم که اهمیت شناخت انسان، بسیار بالا بوده است و خودشناسی، از جمله موضوعاتی بوده که از دوران باستانی و از ابتدای تاریخ تفکر و اندیشه، ذهن بشر را به خود واداشته است. بسیاری از فلاسفه درباره این موضوع سخن گفته‌اند و گاه، حتی هدف برخی از مکاتب فکری و اندیشه‌های مختلف نیز، همین «شناخت خود» بوده است.