فئودور داستایفسکی نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار روس تبار است. ویژگی منحصر به فرد نوشته های وی روانکاوی و نیز بررسی زوایای روانی و درونی شخصیت های داستان هایش است. بسیاری او را بزرگترین نویسنده ی روان شناختی جهان به حساب می آورند. موضوع اکثر داستان های وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی ست عصیان زده، بیمار و روان پریش. کتاب نازنین و بوبوک منتخبی از داستان های کوتاه داستایفسکی است. تمام داستان های این کتاب بجز داستان بوبوک از کتاب "یادداشت های یک نویسنده" ی او گرفته شده اند. کتاب یادداشت های یک نویسنده مجموعه ای از آثار داستانی و غیرداستانی داستایفسکی را در خود جای داده است و در دو جلد به چاپ رسیده است. جلد اول آن بین سال های 1873 و 1876 منتشر شد. مطالب این کتاب بخش هایی از مجموعه مطالبی است که او برای گاهنامه ای که خود پایه گذاری کرده بود می نوشت. کتاب نازنین و بوبوک از دو داستان کلی تشکیل شده است: داستان نازنین و داستان بوبوک. داستان نازنین شامل 6 فصل است که به ترتیب عبارتند از: من که بودم و او که بود، پیشنهاد زناشویی، نجیب ترین مردم باش ولی خودت باور مکن، همه نقشه همه نقشه، نازنین عصیان می کند و یک خاطره ی ترسناک. داستان بوبوک نیز شامل 5 فصل است که این 5 فصل عبارتند از: یک رویای پر از غرور، ناگهان نقاب افتاد، خوب می فهمم، فقط پنج دقیقه دیر شد و بوبوک.