در ابتدای امر از دیدگاه بنده، این کتاب یک نگاه فانتزی و تا حدودی علمی و یک پاسخ شخصی(شخص نویسنده) به سوال همیشگی بشر یعنی انتخاب در زندگی میپردازه، که تقریباً همه عزیزانی که به محتوای زندگی فکر میکنن باهاش مواجه هستند و از بابت اینکه باعث تفکر میشه بسیار قابل تحسین هست البته این کتاب پر از اشارات و جملات انگیزشی، فلسفی و قابل تأمل هست که به پختگی و محتوای کار، بسیار کمک کرده. ((توصیه بنده به دوستان در کنار خواندن کتاب، دیدن فیلمی با عنوان mr nobody هم هست.)) بنظر من درمورد این کتاب و بویژه این موضوع میشه ساعت ها صحبت کرد یا کتاب هایی در تفسیر یا نقدش نوشت اما اینجا باید نظری داد که دوستان هم استفاده ببرن هم سریع به یک نتیجه برسن پس بجای تفسیر و توضیح که قطعاً ناقص هم خواهد بود به طور خلاصه یک برداشت شخصی رو به اشتراک میگذارم: «توصیه» شخصی من به دوستان عزیز و بالاخص «شخص خودم» اینه که بدونیم هر آنچه تا به امروز هستیم نتیجه انتخاب های گذشته ماست و بهتره بپذیریم که این تنها و بهترین زندگی هست که میتونستیم داشته باشیم نه به این خاطر که در کتاب اکثر زندگی های موفق ناامید کننده بودند(که من بسیار با این بخش کتاب مخالف بودم) بلکه از دیدگاه من قطعاً میشده با انتخاب های بهتر زندگی سالم تر و راحتتری داشت، اما آنچه امروز ما داریم تنها گزینه و غیر قابل برگشت است، که با پذیرش این موضوع و کسب آگاهی های بیشتر شاید(تاکید میکنم شاید) بشود آینده ای با آرامش بیشتر یا از دید بسیاری با موفقیت های بیشتر داشت. در کل من امیدوارم روزی همه ما به این نتیجه برسیم که سختی ها و مشکلاتمون رو فقط گردن خودمون و انتخاب هامون نندازیم و انقدر به خودمون سخت نگیریم و زندگی رو آنچه که هست بپذیریم(هرچند خودم هنوز نتونستم! و بقول امیلی دیکنسون امیدوارم یک روز خودمون رو ببخشیم). بهترین جمله که به ذهنم میرسه اینه که ما هم فقط یکبار هست که این زندگی رو تجربه کردیم پس خطا کردن امری کاملاً عادی است...