کتاب دلاویزترین: گزینه اشعار

شب از جنگل شعله ها می گذشت. حریق خزان بود و تاراج باد. من آهسته، در دود شب رو نهفتم و در گوش برگی که خاموش خاموش می سوخت، گفتم: مسوز این چنین گرم در خود، مسوز مپیچ این چنین تلخ برخود، مپیچ که گر دست بیداد تقدیر کور تو را می دواند به دنبال باد مرا می دواند به دنبال هیچ!