در میان ارابه‌ها – ولی کمی دورتر از دروازه – ارابه‌ی عجیب و غریبی که چیزی مثل یک کاراوان بود، خودنمایی می‌کرد. بدنه چوبی آن به طور نیم‌بند روی چهار چرخ علم شده بود. دور آن چادر برزنتی کشیده شده بود که به سقف نازکی که ارابه را می‌پوشاند، متصل بود. شاید زمانی رنگ ارابه آبی بوده ولی حالا آن‌قدر رنگش پریده و کثیف و پوسیده بود که اگر کسی آن را می‌دید به سختی می‌توانست رنگ اولیه آن را حدس بزند. ضمنا عبارت‌هایی که در چهار طرف آن را رنگ نوشته شده بود قابل تشخیص نبود؛ زیرا بیشتر حروف آن محو شده بود. در یک طرف کلمه‌ای یونانی و در طرف دیگر آلمانی و در طرف سوم حروف اف. آی. ای. که به ظاهر ایتالیایی به نظر می‌آمد نوشته شده بود.