خواندن نامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های شما، چه سراپا تمجید و تحسین بوده باشند، چه انتقادی و موشکافانه، و چه به ندرت ظالمانه و توهین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آمیز؛ بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اغراق، جزو شیرین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین لحظاتی بوده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند که در تمام عمرم تجربه کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ام. گاه آن قدر که مجبور می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شدم از پای کامپیوترم بلند شوم، بروم توی حیاط خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مان چرخی بزنم و بکوشم به حالی برگردم که بتوانم دوباره بنشینم و بخوانم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان. حتی یک بار ناخواسته و ندانسته، پری سیما و گل گیسو به کمکم آمدند تا از التهاب و هیجانی که دچارش شده بودم، خلاص شوم.