چرا به تنهایی نیاز داریم؟

تنهایی در دنیای امروز کلمه‌ای است که معمولاً همراه با ترحم استفاده می‌شود. ما با حالتی دلسوزانه به افراد تنها نگاه می‌کنیم و احساس می‌کنیم آن‌ها ناامید و افسرده هستند.

بسیاری از افراد از ترس منزوی‌شدن یا تنها ماندن آرزو می‌کنند زندگی‌شان همیشه شلوغ باشد. آن‌ها تمام تلاش خود را می‌کنند تا روابطشان را صمیمی نگه دارند. در واقع همه‌ٔ ما به شکل اعتیادگونه‌ای به دنبال تأیید دیگران هستیم.

شاید فکر کنید این ادعا درست نیست، اما کافی است نگاهی به قضاوت‌هایتان بیندازید. چند بار از روی روابط افراد و دوستانشان، میزان شادی و سرزنده‌بودن آن‌ها را قضاوت کردید؟ اما آیا واقعیت همان چیزی است که فکر می‌کنیم؟ آیا همه‌ٔ افرادی که دارای روابط فعال و هماهنگ هستند، زندگی شادتری دارند؟

شاید این موضوع برای برخی از افراد صادق باشد، اما یک اصل همگانی و البته همیشگی نیست. روابط بین فردی نقش بسیار مهمی در زندگی دارد و این کتاب به‌ هیچ ‌وجه نمی‌خواهد این موضوع را انکار کند؛ با این ‌حال تمرکز بر روابط بیرونی نتایجی به دنبال دارد که بسیاری از ما حواسمان به آن نیست: سطحی‌نگری!