"دوازده بار در هفته"، پاسخ اوتا هاگن است به این سوال که چندبار مایل به بازی کردن نقش مارتا در نمایشنامه ی چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد می باشد.به همین شکل مخاطبان و منتقدان از این اثر شگفت آور سیر نمی شوند.کمدی ای سیاه که داستان زن و شوهری به نام مارتا و جورج را در یک شب مخاطره آمیز و تا حدی سرگرم کننده روایت می کند.در انتهای شب ،یک افشای درخشان و تا حدی غیرقابل تحمل نقطه ی اوجی را پدید می آورد که سالیان سال تماشاگران را شوکه کرده است.با دیالوگ های تند وتیز و عاری بودن از ظاهرسازی های اجتماعی ،نیوزویک به راستی این اثر را یک اثرهنری اصیل و تجربه ای خارق العاده ای می داند که با شوک های بازشناسانه و هیجان دراماتیک خود تا مدت ها ماندگار می شود.