او هر روز یک پیراشکی کرمدار برای خودش می خرد و توی پارک روی نیمکتی می نشیند، جایی که مرتب مورد تمسخر و مزاحمت بچه های محله قرار می گیرد. از خیابان خرید می کند و به خانه می رود و بعد دوباره به پارک برمی گردد و در همه حال تحت نظر است « زنی با ژاکت زرد» همه جا او را دنبال می کند می داند که «زنی با دامن بنفش» چه می خورد، چه می پوشد، کجا زندگی می کند و موهایش را با چه می شوید. آنها هر دو زنانی تنها هستند که پول زیادی ندارند و در خانه های کوچک و قدیمی زندگی می کنند. اما همه «زنی با دامن بنفش » را می شناسند در حالی که « زنی با ژاکت زرد» نامرئی است. تفاوت آنها در همین است.