رمان «لکه» خاطره‎نگاری راوی از زندگی سیاوش شباویز است به مدت دوسال از خدمتش در حراست هواپیماهای پرواز خارجی. او مأموری مخفی‎ست. سرهنگ نیروی انتظامی‎ست که تغییر محل خدمت داده است و زندگی موفقی ندارد. داستان در پانزده فصل با زاویه‎ی دید محدود به ذهن سرهنگ شباویز، زندگی در آسمان او را روایت می‎کند. فضای کل کار با اینکه خیال محض است و مانی هم در ابتدای رمانش بر آن تأکید می‎کند اما با توافق نانوشته‎ی خواننده و نویسنده به دست آمدنی ست. رمان نوعی هماوردی با کارهای آپارتمانی و واقع در فضاهای داخلی‎ست. مانی با بازتولید لحن کلاسیک روایی کارهای قصه‎گو و واقعه‎محور، متن را پر از اشاره‎های روان‎شناختی، اجتماعی، رفتاری و سیاسی می‎کند. رمان با تکیه بر پرواز هواپیما، به پرواز خیال دامن می‎زند و لذتی ایجاد می‎کند. رمان پر از خرده‎روایت‎ ‎است.