عبدالحسین زرین‌کوب ادیب، مورخ و منتقد ادبی دانشمندی است که به نقد ادبی جدید ایران اعتبار و آبرو بخشیده است. هر چند که زرین‌کوب در حوزه‌های متنوع ادبیات فارسی، تاریخ قدیم و جدید ایران، تصوف و عرفان، تاریخ ادیان و موضوعات پراکنده‌ی دیگر کتاب‌ها و رساله‌ها و مقاله‌های بسیار نوشته، اما دلبستگی او بیشتر به نقد ادبی بوده که از روزگار جوانی نخستین اثر خود را به آن اختصاص داده است."دو قرن سکوت" کتابی نوشته عبدالحسین زرین‌کوب درباره سرگذشت ایران در دو سدهٔ نخست پس از سلطهٔ اعراب است.دکتر زرین کوب از سال 1341 به بعد در فواصل تدریس در دانشگاه تهران در دانشگاههای هند، پاکستان، آکسفورد، سوربن، پرینستون و... به تدریس پرداخت. در ضمن این فعالیتها، به علم ملل و نحل و مباحث مربوط به کلام، نقد ادبی و تاریخ علاقه یافت و آثار ارزشمندی در این زمینه تألیف کرد. دکتر زرین کوب در اواخر عمر به مطالعه و تحقیق و تدریس مباحثی در عرفان، ادیان و تاریخ پرداخت. دهها کتاب و صدها مقاله حاصل تحقیقات ارزشمند او در طی پنجاه سال گذشته بوده است. با کاروان حله؛ شعر بی دروغ، شعر بی نقاب؛ از کوچه رندان؛ سیری در شعر فارسی؛ سر نی؛ بحر در کوزه؛ پله پله تا ملاقات خدا؛ پیر گنجه در جست‌وجوی ناکجاآباد؛ از نی‌نامه (برگزیده مثنوی معنوی) ،دو قرن سکوت و صدای بال سیمرغ را به چاپ رسانده است. در مصاحبه‌ای که عطا آیتی دو سال قبل از مرگ زرین‌کوب با او داشت. زرین‌کوب در پاسخ به سوال"کدام یک از آثار خودتان را بیشتر دوست دارید؟"در جواب کتاب دو قرن سکوت را نام برد. این کتاب توسط "انتشارات سخن" به چاپ رسیده است.