تلمود می گوید: "اگر کسی آمد که شما را بکشد ، شما او را زودتر بکشید." این غریزه برای اتخاذ هر اقدامی ، حتی شدیدترین اقدام برای دفاع از مردم یهود ، در دی ان ای اسرائیل پیچیده است. محافظت از ملت در برابر آسیب از ابتدای دولتش در سال 1948 به عهده جامعه اطلاعاتی و خدمات مسلح این کشور بوده و در زرادخانه گسترده آنها یک سلاح وجود دارد که برای خنثی کردن جدی ترین تهدیدها به آن اعتماد کرده اند: ترورهای هدفمند بارها و بارها ، در برابر دشمنان بزرگ و کوچک ، گاهی در پاسخ به حملات علیه مردم اسرائیل و گاهی پیشگیرانه استفاده شده است. در این کتاب جذاب ، روزنامه نگار و تحلیلگر نظامی رونن برگمن - که توسط دیوید رمنیک به عنوان "بهترین گزارشگر تحقیقی [اسرائیل]" مورد ستایش قرار گرفته است - روایتی ناخوشایند از برنامه های کشتار هدفمند ارائه می دهد: موفقیت ها ، شکست ها ، و هزینه های اخلاقی و سیاسی که بر مردان و زنانی که مأموریتها را تصویب و اجرا می کردند ، تحمیل شد. برگمن همکاری بسیار نادر بسیاری از اعضای فعلی و سابق دولت اسرائیل از جمله نخست وزیران شیمون پرز ، ایهود باراک ، آریل شارون و بنیامین نتانیاهو و همچنین شخصیت های سطح بالا در خدمات نظامی و اطلاعاتی این کشور را به دست آورده است: IDF (نیروهای دفاعی اسرائیل) ، موساد (مخوف ترین آژانس اطلاعاتی جهان) ، قیصریه ("موساد درون موساد" که به اهداف با بالاترین ارزش حمله می کند) و شین بت (سرویس امنیت داخلی که بزرگترین کمپین ترور هدفمند تاکنون ، به منظور جلوگیری از آنچه که زمانی توقف ناپذیر به نظر می رسید: تروریسم انتحاری).