کتاب من از یادت نمی‌کاهم، مارتیتا

به عنوان یک زن جوان، کورینا خانواده مکزیکی خود را در شیکاگو ترک می کند تا رویای خود را برای تبدیل شدن به یک نویسنده در کافه های پاریس دنبال کند. در عوض، او مدت کوتاهی را در شهر نور صرف می‌کند که پولش تمام می‌شود و با سایر مهاجران صف می‌کشد تا از تلفن خراب به خانه زنگ بزنند. اما دوستی صمیمی او با مارتیتا و پائولا، ماه‌های دوستی با هنرمندان در مترو، خوابیدن در طبقه‌های شلوغ و رقصیدن تانگو در مهمانی‌های زیرزمینی، درخشش ماندگاری به او بخشیده است. در طول سال‌ها، این سه زن در سه قاره پراکنده می‌شوند و از تماس و ذهن خود دور می‌شوند - تا اینکه نامه‌ای دوباره کشف شده روزهای کورینا را در پاریس با فوریتی نفس‌گیر بازمی‌گرداند.