معمولاً زندگی انسان تا زمانی‌که در کار و تلاش است. چیزی برای عشق ورزیدن داریم و یا بارقه‌ای برای امیدوار بودن همراهمان است. سرمان به کار خودمان گرم است و احساس مسئولیت و مفید بودن و شادی داریم. زندگی سیر طبیعی و جاری خودش را دارد. امّا همین‌که با کوچکترین شکست یا در جا زدن یا عقب افتادن از دیگران را تجربه می‌کنیم مقایسه‌ها و چشم و هم چشمی‌ها شروع می‌شود. زندگی از مسیر طبیعی‌اش خارج می‌شود و شادی از لحظات پاک می‌شود. نویسنده در این کتاب سعی کرده است راهی را معرفی کند که بتوانیم در بدترین لحظه‌ها هم شادی را حس کرد.