مارسل پروست و نشانه‌ها کتابی از فیلسوف ژیل دلوز است که در آن نویسنده به بررسی نظام نشانه‌ها در آثار مارسل پروست، رمان‌نویس مشهور فرانسوی می‌پردازد. این کتاب اولین بار در سال 1964 منتشر شد. در ویرایش دوم آن (1972) فصل پایانی هشتم به آن اضافه شد، و در نسخه سوم آن (1976) یک قسمت با نام ماشین ادبی به آن افزوده گردید. این کتاب توسط ریچارد هاوارد به انگلیسی ترجمه شده است. دلوز به نشانه‌های به جا مانده از افراد و رویدادها در مارسل پروست در جستجوی زمان از دست رفته نگاه می‌کند و نشان می‌دهد که حافظه چگونه نشانه‌ها را خلاقانه اما نادرست تفسیر می‌کند. مثلا عاشق حسود نمی تواند فریب های معشوق را به درستی رمزگشایی کند. دلوز نشان می‌دهد که چگونه کتاب پروست، به دلیل تکثیر نشانه‌ها، به یک ماشین ادبی یا بهتر بگوییم سه ماشین ادبی تبدیل می‌شود: اشیاء یا انگیزه‌های جزئی، منابع، و لحظه‌های اجباری. دلوز پروست (یا راوی) را به‌عنوان «اسکیزوفرنی جهانی» می‌داند کسی که نشانه‌هایش با فرستادن تارهایی به چارلوس پارانویا و آلبرتین اروتومانیک لانه ی عنکبوتی خود را می سازد. این پیوندهای موضوعی بین نشانه‌ها، رویدادها و عشق در جای دیگری از آثار دلوز، به‌ویژه در همکاری‌های کتاب "سرمایه‌داری و اسکیزوفرنی" او با فلیکس گاتاری، مورد استفاده قرار می‌گیرد.