فراموشی بخشی از عملکرد طبیعی حافظه محسوب می شود. می توان گفت وجود فراموشی، حافظه را ارزشمندتر می کند. حافظه شامل مداری متناوب از یادگیری و فراموشی است. به علاوه، چگونه می توان بدون وجود فراموشی از داشتن حافظه مطلع بود! همان طور که بدون تجربه سرما نمی توان درکی از گرما داشت! از طرفی دیگر، فراموشی تنظیم کننده طبیعی حافظه است و مانع از مسدود شدن بیهوده آن می شود. ... فراموشی متناسب با شرایط، پاسخی است به سازوکارهای مختلف که با توجه به شرایط متفاوت به وجود آمده اند. کتاب یادم تو را فراموش، مجموعه راه حل هایی برای فراموش کاری های روزمره است دستگاه عابربانک از شما رمز می خواهد، اما رمزی که هر روز وارد می کردید را فراموش کرده اید؟ یادتان هست که به کسی تلفن بزنید، حتی چهره اش یادتان است، اما نامش را به خاطر نمی آورید! رستوران خوبی رفته بودید، حتی می دانید، حوالی کدام خیابان بوده است، اما نشانی اش را از یاد برده اید! چه اتفاقی افتاده است؟ سریع به خود می گویید نکند آلزایمر گرفته ام؟ اگر کمی پا به سن گذاشته باشید یا میانسال باشید به سرعت آن را به عوارض پیری ربط می دهید، اما خاطره ای لذت بخش از سفری که سی سال پیش داشته اید را با جزییات به یاد دارید. آیا دچار حواس پرتی شده اید؟ فرق حواس پرتی با فراموشی چیست؟آیا فراموشکاری و حواس پرتی ضعف یا نقضی هستند که باید برطرف شوند؟ آیا فراموشکاری های ما نشان تضعیف حافظه یا حتی بدتر از آن، ناشی از نوعی بیماری مغزی است؟ در این میان، نقش خستگی، مشغله زیاد و احساسات در بروز این فراموشی های جزئی که در زندگی روزمره ما رخ می دهند، چیست؟ آیا فراموش کردن تاریخ تولد نزدیکان یا رمز کارت بانکی نیز به همان معناست؟ شاید تعجب کنید اما باید بدانید که برخی از فراموشکاری ها برای انسان مفید است! آیا می دانید کدامیک از فراموشکاری ها برای ما مفید است؟ در چه شرایطی فراموشی نشانه بیماری تلقی می شود و برای پیشگیری یا سازگاری با آن باید چه اقداماتی انجام داد؟ چطور می توان حافظه پویا و فعالی داشت؟ آیا تقویت حافظه و جلوگیری از فراموشی در دوران پیری ممکن است؟ اینها موضوعاتی است که در کتاب «یادم تو را فراموش» به آنها می پردازیم.