عقده یعنی گذشته. همه ما چون گذشته داریم, پس عقده نیز داریم. شما پدر و مادر خود را چگونه درک کرده اید؟ درک شما از پدر,عقده پدر و درک شما از مادرتان, عقده مادر را در شما شکل می دهد.عقده پدر و مادردو عنصر اصلی است که در ناخودآگاه شما نقشی جدی ایفا می کنند و زندگی شما را کاملا در سلطه خود دارند. مهم نیست که سن شما چقدر است و یا اینکه رییس شرکت بزرگی هستید, یا در هر جایگاه دیگری قرار گرفته اید.یونگ در باره عقده میگوید: امروزه همه میدانند که انسان عقده دارد. آنچه هنوز به خوبی درک نشده این است که عقده ها هم می توانندمار ا داشته باشند. هنگامی که کودک به سنین بزرگسالی (بلوغ و سال های پس از بلوغ تا سن بیست سالگی) می رسد، دیگر والدین نباید سعی کنند که افرادی ایده آل به نظر برسند. وقتی والدین می خواهند خود را افرادی ایده آل نشان دهند، تلویحآ جایگاه کودک را بی ارزش می سازند. در این سن، معمولا عقده پدر و عقده مادر «خودآگاه» می شوند و فرد تا اندازه ای از والدین حقیقی اش جدا می شود. اما در این فرایند نباید نقش عقده ها را دست کم گرفت؛ هر یک از عقده ها، به گام هایی در جهت جدایی از والدین مجوز می دهند و از برداشتن گام های دیگری ممانعت می کنند. اگر به فردی هرگز اجازه داده نشود که والدینش را ترک کند و از آن ها جدا شود، یا اگر از داشتن طرز تفکر متفاوت با پدرش منع شود، در این صورت جنبه های خاصی از عقده ها را تجربه خواهد کرد. در چنین شرایطی دختر یا پسر جوان مجبور می شود با والدینش بستیزد، چون در غیر این صورت نمی تواند به جدایی از آن ها و آزادی دست یابد. گاهی اوقات حتی زمانی که والدین به فرزندشان اجازه جدایی از خود را نمی دهند امکان دارد که فرد آنچه را که پدر و مادرش به او نداده اند از دیگران دریافت کند و به این روش به استقلالی پنهان دست یابد. اما وقتی راه های مستقیم و آشکار دستیابی به استقلال بسته شده اند و فرد مجبور می شود به طور مخفیانه به آن دست پیدا کند، مقداری از قدرت ایگو تحلیل می رود. بعضی از دختران و پسران جوان، برخلاف تأثیر عقده ها، میل شدید خود را برای استقلال به راحتی برآورده می کنند. منظور از استقلال این است که بین نیازها و الزامات زندگی خود و اطرافیان مان پدر، مادر، معلمان، جامعه ای که در آن زندگی می کنیم تعادل برقرار کنیم.