بارگاس یوسا در این رمان تاریک و در عین حال امیدبخش، ترس های کهنه و نو را در هم آمیخته و مستقیم ترین بررسی و کنکاش خود از مشکلات سیاسی پیچیده ی کشورش پرو را به مخاطبین پرشمار و بین المللی اش ارائه می کند. در مکانی دوردست واقع در کوه های آند، دو مأمور امنیتی به نام های لیتوما و کارنو به تحقیق درباره ی ناپدید شدن سه مرد می پردازند که دوتای آن ها، کارگران پروژه ی ساخت اتوبان بوده اند؛ پروژه ای که به خاطر بی ثباتی فزاینده ی سیاسی در منطقه، احتمالا هیچ وقت به پایان نخواهد رسید. چریک های تحت فرمان سندرو لومینوسو به چندین شهر و محله ی مجاور یورش برده اند؛ نیروهایی خشن که در بخش ابتدایی کتاب، دو توریست ناشی فرانسوی را که در حال عبور از این منطقه ی خطرناک هستند، با پرتاب سنگ به کام مرگ می کشانند. فعالیت های سندرو لومینوسو و اقرار کارنو به جنایات نیروی امنیتی ،اتمسفری آکنده از تهدید و خطر ایجاد کرده است که در بخشی دیگر با عدم توانایی این مأمورین امنیتی در تعامل و برقراری ارتباط با شبه نظامیانی کج خلق و متخاصم، به خوبی به تصویر کشیده شده است. این مردم کوه نشین با لیتوما طوری رفتار می کنند که انگار از مریخ آمده است. درواقع، کشور سرمایه دار و ساحلی پرو می تواند برای سرخ پوست های فقیر کوه سیرا، مریخ به نظر برسد؛ مردمی که چاپلوسی های دو مأمور محلی اسرارآمیز را بیشتر از شعار های مارکسیستی نیروهای چریک پذیرا هستند. بارگاس یوسا در رمان مرگ در آند، ماهیت همیشگی و غیرقابل شناسایی خشونت در آمریکای لاتین را به شکلی بسیار غیرمستقیم به مخاطب عرضه می کند. داستان سرایی استوار این نویسنده و ساختار پیچیده و جذاب کتاب[آمیزش گذشته و حال در روایت شخصیت های متفاوت] حسی از رضایت عمیق و واقعی در خواننده ی این اثر ایجاد می کند.