«برکمن» بیان می کند که حتی با وجود تعداد زیاد کتاب های مربوط به خوشحالی، سطح خوشحالی جمعی افزایش پیدا نکرده و حتی شاید با افول نیز همراه بوده است. هدف «برکمن»، ارائه مسیری متفاوت برای خوشبختی و رضایت است، راهی که خوشحالی در آن دیگر مقصد نهایی در نظر گرفته نمی شود چون رضایت در زندگی، وضعیتی ثابت نیست، و تقلا برای رسیدن به خوشحالی، یکی از عوامل اصلی در به وجود آمدن رنج و ناراحتی است. نویسنده همچنین به ایده های اندیشمندان بزرگ، تفکرات درباره اخلاقیات، و تجارب خودش در «مدیتیشن بودیستی» می پردازد و خاطراتی سرگرم کننده و طنزآمیز را ارائه می کند. هیچ کدام از این ها یک نوآوری به حساب نمی آید، اما توانایی «برکمن» در توضیح مفاهیم مورد نظرش در قالبی لذت بخش و کنایه آمیز، کتاب «پادزهر» را به اثری ارزشمند تبدیل می کند.