شهرت سعدی در اروپا تقریبا به طور انحصاری وابسته به ترجمه‌های صورت گرفته از گلستان و اندکی هم مربوط به بوستان بود و او به عنوان یک شاعر بزرگ عاشقانه، توجهی را که در خور او بود، کسب نکرد. عمده‌ی بازگردانی‌های گلستان در قرن نوزدهم منتشر شد و سعدی به شخصیتی شناخته شده در میان خاورشناسان تبدیل شد. جدای از بررسی گسترده آثار او در تاریخ ادبی و کتب درسی، علاقه غرب به سعدی و آثار او در قرن بیستم به استثنای چند پژوهش انتقادی و ترجمه کاهش پیدا کرد. اما پژوهشی همچون "سعدی شاعر زندگی، عشق و شفقت" اثری به قلم دکتر "محمد علی همایون کاتوزیان"، این امکان را فراهم کرده که این شاعر برجسته، آن طور که باید، شناخته شود.