مبانی ترانه سرایی" اثری است به قلم "سعید کریمی" که انتشارات فصل پنجم آن را در حدود سیصد و پنجاه صفحه به انتشار رسانده است. "مبانی ترانه سرایی" اولین اثر مکتوب و چاپی است که به طور کامل و جامع به مبناها و اساس این هنر می‌پردازد و سعی کرده است هم از نظر پژوهشی و هم آموزشی برای علاقه‌مندان و کارآموزان هنر ترانه‌سرایی مفید واقع شود. "سعید کریمی" در این کتاب 400 ترانه را مورد بررسی قرار داده است که هر یک نمونه‌ای منحصر به فرد برای ارائه‌ی موارد تاریخی و سبک‌شناسی می‌باشند. در "مبانی ترانه سرایی"، نام بیش از صد ترانه‌سرای معاصر ذکر شده که از علی اکبر خان شیدا گرفته تا جوان‌ترین و مطرح‌ترین ترانه‌سراهای جوان را شامل می‌‎شود. هدف نویسنده در این کتاب بیشتر از اینکه معطوف به بررسی مسائل تاریخی و باستا‌ن‌شناسی ترانه باشد، به تصویر کشیدن دغدغه‌های موجود پیرامون ترانه‌های معاصر است. به عبارتی می‌توان گفت که هدف کتاب "مبانی ترانه سرایی" از "سعید کریمی"، بررسی و ارزیابی جریان‌های گوناگون ترانه نیست، بنابراین تا حد امکان از تعریف یا نقد آنها اجتناب شده است، مگر در موارد استثنایی. ترانه به عنوان نوعی شعر برای اجرای موسیقی، به شیوه‌ای سروده می‌شود که در آن آفرینش کلمات و ملودی‌ها ممکن است بر یکدیگر اولویت داشته باشند یا همزمان خلق شوند. این شناخته شده‌ترین و پذیرفته شده‌ترین تعریف امروزی از یک ترانه است که در کتاب "مبانی ترانه سرایی" تالیف "سعید کریمی" به آن اشاره شده و در کنار آن، از اشکال یا پیش‌زمینه‌های شکل‌گیری ترانه در قدیم و مواردی که معادل آن در نظر گرفته می‌شود نیز نامبرده شده است.