در سال های خیلی دور در یک کوهستان چوپانی همراه گله اش زندگی می کرد. آن چوپان در کوهستان تنها بود و هر وقت که فرصت پیدا می کرد یک گوشه می نشست و با خدا عبادت می کرد. در آن کوهستان حیوانات درنده زیادی زندگی می کردند؛ اما هیچ کدام از آن حیوان ها به چوپان و گله اش آسیبی نمی رساندند. چوپان همیشه به خدا امید داشت و در دعاهایش از خدا می خواست او وگله اش را از بلاها دور کند. او همیشه خدا را به خاطر نعمت هایش شکر می کرد. بعد از مدتی چوپان بیمار شد. خدا می خواست او را امتحان کند و ببیند اگر مشکلات و بیماری برایش پیش بیاید او چه رفتاری از خود نشان می دهد و تا چه مدت صبر و تحمل دارد.