در كنار همه یافته‌های تحقیقات علمی در زمینه پرورش فرزند؛ این نكته بسیار مهم را باید در نظر داشت كه مهربانی و محبت همه كژی‌ها و كاستی‌ها را از میان می‌برد: از محبت خارها گل می‌شود... شیوه‌های رایج فرزندپروری این است كه بزرگترها فقط گاه گاهی مهربانی و شفقت خود را به فرزندانشان نشان می‌دهند؛ حال آن كه دوست‌داشتن فرزند (بویژه نوجوان) نباید احساسی باشد كه فقط در درون بزرگترها وجود دارد. نوجوان‌ها هم باید احساس كنند كه محترم و ارزشمندند و بزرگترها با آنها همدلی دارند. دست یافتن به چنین هدفی نه كاری سهل و ساده؛ بلكه بسیار باریك و حساس است: نیازمند چارچوب و برنامه‌ریزی دقیق و هماهنگی با ضرورت‌های زندگی و آموزه‌های لازم برای بهزیستی و... است. شاید مهمترین امتیاز کتاب حاضر بر کتاب های دیگر در این زمینه، تاکید بر همانندی های بزرگترها و کوچکترها، تکیه بر امیدها و آرزوهای مشترک بزرگترها و کوچکترها، به جای تاکید بر اختلاف نظرها و اختلاف سلیقه های آنان است. مترجم در موارد فراوان احساس کرد بدون یادداشت برداری و مرور مطالب و راهکارهای این کتاب پر مطلب کوچک نمی توان از آن بهره شایسته برد.