اگر مرد در خانه بد خلق باشد و خواسته های بی حساب خود را به افراد خانواده تحمیل کند، یک پدر زورگو و مستبد به شمار می اید و این صفت بد علاوه بر نتیجه سوء دنیوی، عذاب و فشار قبر را در پی خواهد داشت، و عذاب عالم برزخ آنقدر شکننده و عظیم است که یک دقیقه اش با هزاران سال دنیا برابری می کند. فحاشی و دشنام گویی بدتر از بدخلقی و تند خویی است. حضرت علی در جنگ صفین به یاران خود اجازه ندادند در برابر دشنام گویی لشگر معاویه به انها فحش و ناسزا بدهند. در حدیث است که یکی از یاران حضرت صادق روزی در خدمت ان حضرت به جایی می رفتند. ان مرد غلام خود را کمی عقب تر از او می امد صدا کرد، اما غلام متوجه نشد و جواب نداد. مرد با عصبانیت دوباره اورا صدا زد و گفت ای حرام زاده با تو هستم! حضرت صادق با شنیدن این سخن زشت از رقتن باز ایستاد و فرمودند: چرا فحش دادی؟ او گفت : پدر و مادر این غلام مسلمان نبودند. حضرت فرمود مرا با پدر و مادر او کاری نیست چرا فحش دادی؟ سپس فرمود: دیگر با من حق رفت و امد نداریو از پس دیگر ان صحابی را به حضور نپذیرفت و با او رفت و امد نکرد.