سال ها کوشش می شد که از زندگی و افکار و آثار کارل گوستاو یونگ، روان پزشک، روانکاو و روانشناس نامی قرن، شرح احوالی منتشر شود، اما یونگ از نمایش دادن زندگی شخصی اش در برابر چشم مردم، بیزاری می جست. سرانجام با پافشاری دوستانش در بهار سال 1975، پذیرفت که کتابی به صورت اتوبیوگرافی تهیه شود و خود یونگ راوی آن باشد، لذا شکل کتاب، به صورتی که می بینید درآمد. در این کتاب طی 12 فصل و 5 ضمیمه، زندگی، افکار و آثار یونگ مورد بررسی قرار گرفته است: از نخستین سال های زندگی تا افکارش درباره زندگی پس از مرگ از سفرهایش به یاران دوردست تا دنیای درون، و از مکاتبات و مباحثاتش با روانشناسان بزرگ روزگارش. فصل های زندگی یونگ شعاع های شتابان نورند که وقایع زندگی و کار او را فقط به نحوی زودگذر، روشن می کند. اما، فضای دنیای فکری او، تجربه مردی را انتقال می دهد که روان برایش واقعیتی ژرف بود. یونگ یک روان پزشک بود که خوب می دانست بینش مذهبی بیمار، در مداوای بیمار روانی، نقش قطعی دارد و بسیاری از روان نژندی ها را از نادیده گرفتن این فضیلت اصلی روان می دانست.