داوید روبینویچ در سال 1927 به دنیا آمد. او به همراه والدین و خواهر و برادران خود در یک روستای کشاورزی در لهستان زندگی می کرد ، جایی که پدرش صاحب یک مغازه ی لبنیات کوچک بود. هنگامی که این کشور در سال 1939 توسط اشغالگران آلمانی اشغال شد ، تغییرات زیادی در زندگی مردم و به ویژه یهودیان صورت گرفت: آنها به طور فزاینده ای توسط قوانین محدود می شدند و به زودی آنها فقط اجازه داشتند تا در مناطق بسته زندگی کنند. در مارس 1940 ، یعنی وقتی که داوید تنها 13 سال داشت شروع به نوشتن خاطرات خود و نگه داشتن دفتر خاطرات کرد. در ابتدا او به ندرت می نوشت ، سپس نوشته های او طولانی تر می شد - و همچنین غمناک تر. در ژوئن سال 1942 ، دفتر خاطرات در وسط یک جمله خاتمه می یابد و ... او به همراه دیگر یهودی ها کشته می شود. دفترچه خاطرات او سال ها بعد در خانه اش پیدا شده و ناشری هلندی اقدام به چاپ آن می کند.