پیامبران قدیم سرمایه اکثراً فلاسفه و یا سیاست‌مدارانی سال‌خورده و جدی بودند که همه چیزشان رسمی بود: لباسشان، حرف زدنشان، برخوردشان. اما مردمِ امروز دیگر دل‌بستۀ چنین پیامبرانی نمی‌شوند. پیامبران جدید سرمایه اکثراً جوان، خوش صحبت و خوش‌برخورد هستند، آن‌ها با شلوار جین و تی‌شرت در محل کارشان حاضر می‌شوند و مدام از تغییر سخن می‌گویند، کسانی مثل شریل سندبرگ (مدیر عملیاتی فیسبوک)، جان مک‌کی (مدیر اجرایی هول فودز)، اپرا وینفری، و بیل و ملیندا گیتس (بنیان‌گذاران بنیاد گیتس). این پیامبران پیام‌آور سرمایه‌داریِ سبز، سرمایه‌داری خلاق، سرمایه‌داری وجدانمندانه، کسب‌وکار فمینیسم، بازار نیکوکاری و چیزهای دیگری از این دست هستند. نیکول اشاف در این کتاب کم‌حجم، پرمغز و بسیار خوش‌خوان به بازگویی داستان این پیامبران جدید، دیدگاه‌هایشان و تأثیر این دیدگاه‌ها می‌پردازد. آیا پیام‌های این پیامبران جدید می‌تواند مشکلاتی مانند منفعت‌طلبیِ افسارگسیخته، بحران‌های زیست‌محیطی و نابرابری‌های جنسیتی و درآمدی را حل کند؟ یا این پیام‌ها نیز مانند پیامبرانشان جز در ظاهر تغییر دیگری نکرده‌اند؟ آیا می‌توان روی این پیام‌ها برای اصلاح نظام سرمایه‌داری حساب کرد یا همچنان باید منتظر پیامبرانی‌ «جدیدتر» با پیام‌هایی جدیدتر بود؟