رویارویی بین افراد فاقد قدرت و قدرتمند مملو از فریب است – افراد فاقد قدرت به بی قدرتی هود تظاهر می کنند و قدرتمندان به طرز ماهرانه ای بر تسلط خود تأکید می کنند. دهقانان، رعیت ها، دست نخوردگان، بردگان، کارگران و زندانیان در حضور قدرت آزاد نیستند که عقیده خود را بیان کنند. این گروه‌های زیردست در عوض گفتمان مخفیانه‌ای ایجاد می‌کنند که نشان‌دهنده انتقاد از قدرت است که پشت سر افراد مسلط گفته می‌شود. در عین حال، قدرتمندان همچنین گفتگوی خصوصی در مورد اقدامات و اهداف حکومت خود ایجاد می کنند که نمی توان آشکارا اعلام کرد.