کتاب حاضر، مشتمل بر سه کتاب مستقل، "پل ریکور"، فیلسوف هرمنوتیک دوران معاصر است. دل ‌مشغولی‌ تمامی آثار این اندیشمند فهم هستی از دریچه‌ی تازه، یعنی از دریچه‌ی تاویل متن، او را به پی‌جویی مناسبات ساختار و معنا و روابط پیچیده‌ی میان این دو سوق داده است. نگاه فلسفی به نقاط تلاقی و تماس ادبیات فلسفه، تحلیل امکانات و ظرفیت‌های حکایت از رهگذر تامل در باب مقوله‌ی زمان و کاوش در باب نوآوری معنا شناختی به مدد استعاره، شاکله‌های اساسی این اثر... را شکل داده است. کتاب حاضر نظریه‌ی راویانگی را که در قسمت "زمان و حکایت" ارائه شده است، این بار نه در عرصه‌ی حکایت تاریخی که در عرصه‌ی حکایت تخیلی مطرح می‌کند. تجزیه و تحلیل پیکر‌بندی زمان در حکایت تخیلی و از طریق آن، موضوع اصلی این کتاب است و با پی‌گیری تغییرات گذشته و اخیر و عملیات پیرنگ سازی به سه مقوله پرداخته: الگوهای منطق حکایت که در مکاتب مختلف ساختارگرایی ارائه شده است. بازی با زمان و بحثی که دیالکتیک ارتباط کلامی و گزاره می‌گشاید، راه‌یابی اثر داستانی به دنیاهای تخیلی‌ای که در آن، زمان خود هدف اصلی است".