داستان كتاب درباره پسر نوجواني است كه به همراه خاله اش زندگي مي كند و با آشنايي با يك دوست خيالي ناشناخته با فضاهايي شگفت انگيزي آشنا مي شود. رماني پرشور و عاشقانه كه در آن دو روح از هم جدا شده، به غير منتظره ترين شكل، يكديگر را مي يابند. در بخشي از داستان كتاب مي خوانيم كه در زندگي اليزابت اگان، همه چيز جاي مشخص خود را دارد. نظم و دقت، زندگي او را تحت كنترل درمي آورد و قلب اليزابت را از غوطه ورشدن در رنجشهاي گذشته بازمي دارد. نقش او به عنوان مادر ناخواسته خواهرزاده شش ساله اش جايي براي دست از پا خطا كردن يا خوشگذراني نمي گذارد. تا اينكه ايوان وارد زندگي آنها مي شود. ايوان اسرارآميز آنها موجودي سرخوش، خودانگيخته و هميشه در پي ماجراجويي است؛ دقيقا برعكس اليزابت. اما اليزابت درست زماني كه مي خواهد او را باور كند درمي يابد كه ايوان به هيچ وجه آن كسي نيست كه او مي انديشيده است ... اين رمان كه بسيار پويا است و هر از گاهي بازيگوشي پيشه مي كند به اين نكته مي پردازد كه آنچه مي بينيم هميشه با آنچه باور داريم يكي نيست. «كاش مي توانستي مرا ببيني» كه سرشار از شور و گرمي و تأثر هميشگي نويسنده است، از گسستن غل و زنجير دل و ذهن مي گويد و حتي مي توان گفت كه اين كتاب اندكي سحرآميز مي باشد!