کتاب قمری غمخوار در شامگاه خزانی: هزار و یک هایکوی پارسی

هایکو از آن دست قوالبی است که گر چه هنوز چندان شناخته شده نیست اما در سالهای اخیر مورد توجه شاعران مدرن قرار گرفته و مخاطبان بسیاری یافته است. وظیفه هایکو، تجسم یک منظره یا طرح موضوعی است که به مخاطب عرضه می شود و تاویل آن نیز بر عهده خواننده است. «مجموعه قمری غمخوار در شامگاه خزانی» شایدیکی از بهترین تجربه های جدی هایکو سرایی پارسی است که سید علی صالحی به زیبایی از عهده سرایش آن بر آمده است.صالحی خود در مقدمه کتابش چنین می گوید: «مدت ها بود که هیچ شعر ، سراغی از من نمی گرفت و تنها سه سطر ساده سروده بودم: کسی از این راه عبور نخواهد کرد جز باد که او را نخواهی دید . بنا به رسم همیشه، خیال می کردم بسا پاره ای از یک شعر کامل است که فعلا طلایه دار آن به دیدارم آمده است. هر چه منتظر ماندم خبری نشد. ناگهان در یافتم این چند هجای موجز، خود یک شعر کامل است. مستقل است. اول و آخر است. و این نخستین هایکوی من بود». صالحی در این اثر سعی کرده تا با صرف کمترین واژگان ،معانی تامل برانگیزی را نشان دهد. از اطناب پرهیز کرده و به تصویر سازیهای زیبا و عینی روی آورده است. موضوع دیگر، تصویرهای کتاب است که سید علی صالحی خود کشیده است. «مجموعه قمری غمخوار در شامگاه خزانی» یکی از جدی ترین تلاشهایی است که بر اساس یک قالب غیر ایرانی در شعر ما صورت گرفته است.