دکتر خاویر کرمنت بعد از 15 سال مطالعه روی بیشعورها در کل کشور، با خود اندیشید که او همه ی آن چیزی که درباره ی بیشعوری وجود دارد را کشف کرده است. کمی بعد، او با آنابلا کولو دولوک ملاقات می کند و متوجه می شود که باید همه ی تئوری های قبلی خود را مورد بازبینی قرار دهد! آنابلا دو گروه جدید از بیشعور ها یعنی بیشعور های گردن کلفت(رئیس آنابلا نمونه ی آن بود) و ابر بیشعورها (موسساتی که به مستراح بیشعور ها تبدیل شده اند و عملا توسط آنها اداره می شود) را به او معرفی می کند. او با بی میلی نیاز دید که یک کتاب دیگر درمورد بیشعوری بنویسد ، تا تهدیدات رو به رشد آنها، به عنوان عاملان حمله به نجابت عمومی را نشان دهد.