این کتاب، متن کامل یکی از نمایش‌نامه‌های «آنوی» است که تحت تاثیر شکسپیر، به سال 1946 به رشتة تحریر درآمده است. یکی از شخصیت‌های بازی این نمایش‌نامه به نام مارگریت می‌گوید: «به هر صورت آدمی آنقدر تنهاست که در نهایت از خود می‌پرسم که آیا به نفع آدمیزاد نیست که کسی دوستش نداشته باشد».