«عشق بدون اشک» نوشته رامین کریمی(-۱۳۵۶)، پژوهشگر روانشناسی خانواده است. در قرن حاضر یکی از بنیان‌های اساسی رشد فردی و اجتماعی، توان برقراری ارتباطات مؤثر است. بدون این مهارت‌ها رشد چندانی نخواهیم کرد و خانواده به‌عنوان نخستین مرکز اجتماعی انسان‌ها در تمرین و رشد مهارت ارتباط مؤثر، نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. این نقش به‌گونه‌ای است که حتی در ادیان علم روان‌شناسی، استرس ناشی از جدایی بالاتر از استرس ناشی از اخراج از کار می‌باشد. در واقع برای ما، خانواده و روابط حاکم بر آن حتی از شغل‌مان هم پُراهمیت‌تر است. بسیاری از رؤیاهای درون خانواده به‌خاطر مشکلات بزرگ و غیرقابل حل نیست، بلکه بخش بزرگی از آن را مسائل پیش پا افتاده، اما پی در پی، ایجاد می‌کند. این انباشتگی زمانی روی می‌دهد که ما به‌دلیل ضعف در مهارت حل مسئله، می‌توانیم به‌برطرف‌سازی یا دست کم کنار آمدن با مشکلات اقدام کنیم. در این حالت مشکلات ریز و درشت رفته رفته به‌کاهش خشنودی از زندگی مشترک خواهد انجامید. در این کتاب تلاش شده تا به‌دور از آرمان‌گرایی و با تکیه بر روش‌های ناب خانواده درمانی، اصول علمی ـ کاربردی به‌گونه‌ای در کنار هم قرار گیرد که برای داشتن هر کدام از این اصول به‌تنهایی، می‌بایست کتابی جداگانه مطالعه کرد. این کتاب حاصل دو سال مطالعه، بررسی و رایزنی است. و برای تدوین آن، دو کتاب و بیش از هزاران صفحه مقاله، ترجمه و گردآوری گردیده است.