کدام یک از ما از داشتن نسخه ای کارگشا برای سیر و سلوک بدمان می آید؟ حالا اینکه چقدر همت و اراده برای عمل کردن به اینجور نسخه ها داریم به کنار، اما آن چیزی که نمی توان انکارش کرد، علاقه فطری ما به قرب الهی و البته بدست آوردن دستورالعملی برای رسیدن به این هدف است. احتمالا همین میل فطری هم هست که هر روز یک نفر علم عرفان و طریقت بلند می کند و جمعی از مردم را گرد خود جمع می نماید. حالا شاید ما با خواندن این چند خط منتظر باشیم تا اینبار هم دستورالعمل هایی شامل چند ذکر و عمل مستحبی در اوقات و مکان های خاص پیشنهاد داده شود. اما دستورالعملی که قرار است اینجا داده شود کمی متفاوت است