علاقه روزافزون به تاریخ معماری و مصادیق معمارانه پیشین به روشن شدن ارتباط بین تاریخ و طراحی معطوف می شود. مطالعه آکادمیک تاریخ و نگرش علمی سلسه وار نسبت به مکانی که در آن زندگی می کنیم و نگریستن با دید عالمانه به هدف کسب دانش از گذشتگان می تواند دانش معمارانه را به اسامی، تاریخ ها و سبک های ساخت بنا محدود نماید، اما نگرش و جستجو فراتر از لایه های مختلف سبک های تاریخی که از آن طریق معماری طبقه بندی و ارائه می شود، می تواند تاریخ را به مرجعی غنی برای یافتن ایده در طراحی معماری مبدل سازد.