بدیهی است هر برنامه آموزشی و پرورشی، هم عناصر کمیتی دارد هم اجزای کیفیتی. در برنامه ریزی باید به هر دو توجه کرد. در گذشته، برنامه ریزی های آموزش و پرورش تک بعدی بودند و فقط هدف های کمیتی و مقداری داشتند؛ ولی به تدریج پای مسائل کیفیتی که در حقیقت جان و روح آموزش و پرورش هستند نیز به میان کشیده شده است. اما باید اذعان داشت که بازوی کیفیتی برنامه ریزی های آموزش و پرورش در مقایسه با بازوی کمیتی، هنوز بسیار ضعیف و ناتوان مانده است.