جوشکاری به معنی اتصال دو نقطه فلز با حرارت و ذوب مبنا به یکدیگر می‌باشد. حدودا سی و پنج نوع جوشکاری وجود دارد که ساز و کار آنها ذوب فلز و ریختن فلز مذاب در محل اتصال است. روش دیگری نیز جوشکاری وجود دارد که مبنای آن گرم کردن فلزات تا دما و حرارت معین و اعمال فشار به منظور جوش خوردن فلز به یکدیگر است، البته روش مذکور در صنعت ساختمان کارایی ندارد. فرایند جوشکاری به دو دسته کلی حالت جامد و حالت مذاب تقسیم می‌شود. فرآیند جوشکاری حالت جامد نیازی به ذوب قطعه نیست بلکه تنها می‌بایست پیوند متالوژیکی بین اجزا برقرار شود. هنگام اتصال درجه حرارت نباید از نقطه ذوب فلز تجاوز کند. در ضمن در این فرآیند هیچگونه آلیاژ پرکن ذوب شونده به کار گرفته نمی‌شود.