در بخشی از کتاب روانشناسی شخصیت می خوانیم نظریه‌های روان پویایی یا روانکاوانه: مجموعه بزرگی از رویکردها حول این محور گرد می‌آیند. از آن جمله: نظریه‌های کلاسیک فروید و یونگ، نظریه‌های روانشناسی اجتماعی آدلر، فروم، سالیوان و هورنای. تمایز میان این نظریه‌ها زیاد است اما همۀ آن‌ها حاوی یک اندیشه اصلی مشترک هستند و آن اینکه برای همۀ آن‌ها شخصیت، با مفهوم یکپارچگی مشخص می‌شود. در این رویکردها، تأکیدی قوی بر عوامل رشدی گذاشته می‌شود؛ با این فرض ضمنی که شخصیت بزرگسال برحسب چگونگی رشد عوامل یکپارچگی در طول زمان تکامل پیدا می‌کند. به علاوه مفاهیم انگیزشی دارای اهمیت قابل توجهی هستند؛ به طوری که هیچ مطلبی درباره شخصیت بدون ارزشیابی از نشانه‌های انگیزشی زیربنایی آن، مفید تلقی نمی‌شود. در این معنی، شخصیت با منش معادل گرفته می‌شود.