خاویر کرمنت، نویسنده و پژوهشگر است و به سبب نگارش سه‌گانه «بی‌شعوری» به شهرت رسید. «توطئه‌ی بی‌شعوری؛ یا آیا زمانی برای متوقف کردن بی‌شعوری هست؟» سومین و آخرین کتاب از سه‌گانه بی‌شعوری اثر خاویر کرمنت است. در بخشی از کتاب به نام «بی‌شعوری در نظام آموزشی» می‌خوانیم: «با خودتان فکر کنید؛ اگر یک بی‌شعور رویاپرداز بودید که طرح به دست گرفتن جامعه را در سر می‌پروراند، اولین اهداف‌تان چه ‌بود؟ به دست گرفتن تمام نظام آموزشی از مهدکودک تا دانشگاه. چرا که اگر می‌توانستید یکی دو نسل را ناآگاه کنید، کل جامعه را به فنا می‌دادید. • جوان‌ها برای استخدام شدن و کار کردن آماده نمی‌شدند. • برای هوشمندانه رای دادن آماده نمی‌شدند. • حتی به تاثیرپذیری از بی‌شعورها بیش‌تر مستعد می‌شدند. عوامل زیادی برای کاهش کیفیت نظام آموزشی کنونی وجود دارد؛ مواد مخدر، خشونت، فرزندان نامشروع، خانواده‌های تک‌سرپرست، بی‌بها شدن انضباط و خیلی چیز‌های دیگر. اما اگر پشت این فاکتورها را بنگرید چه می‌یابید؟ بی‌شعورها را، بدون شک. به بیانی دقیق‌تر، انجمن. بگذارید شاهد آن را بررسی کنیم. سی سال پیش، مشکلات اصلی در مدارس، آدامس جویدن، تاخیر داشتن، صحبت کردن در کلاس و فریاد زدن در سرسرا‌ها بود. امروزه این لیست شوم‌تر است: قتل، جیب‌بری، بارداری، مصرف و فروش مواد مخدر، مستی و حمله‌ی فیزیکی به معلم‌ها. آیا مدارس امروز برای دست‌وپنجه نرم کردن با چنین مشکلاتی آماده‌اند؟»