ته آتیش‌پاره‌های دنیا

راستش را بخواهید اسم من واقعا «پنی قشقرق» نیست. «پنلوپه جونز» است! لقب «قشقرق» را بابایم به شوخی گذاشته روی من. اما من این دفعه واقعا واقعا نمی خواستم هیچ آتیشی بسوزانم. نه، واقعا نمی خواستم. فقط می خواستم حسابی تلاش کنم که مفید باشم. برای همین اصلا تقصیر من نیست که الان سرتا پای خودم و لباس قویی «دیسی» آبی شده، بعدش هم واقعا می خواستم با آزمایش علمی ام یک کاری کنم که «جوشوآ باتملی» از دیسی خوشش بیاید، واقعا نمی دانستم که یک دفعه رنگش می پرد و سبز می شود و این قشقرق به پا می شود.