او خیالش به ظاهر راحت بود، اما دلش آرام و قرار نداشت. مدرک تحصیلی اش ریاضی بود. گاهی تلخی هایش را با قوانین ریاضی تحلیل میکرد. همیشه از دلتنگی هایش مشتق میگرفت. شب خط مماس بر منحنی دست های سلما را محاسبه میکرد. پارامترهای ذهنش در بازه‌ی زمانی خیلی کم را تغییر میداد تا برسد به صفر، مایل به صفر. شاید هم صفر مطلق… .