وقتی کودکی رها می شود، دسته ای از کبوترها او را مثل یکی از اعضای خانواده ی خودشان بزرگ می کنند. آن ها کیسه های پلاستیکی به تن او می کنند، از زباله دانی ها به او غذا می دهند، نامش را «کوو» می گذارند و صحبت به زبان کبوترها، محافظت از پرندگان و ترسیدن از آدم ها را به او می آموزند. اما وقتی نزدیکترین دوست «کوو» آسیب می بیند، او باید پشت بام را ترک کند و زنی به نام «تالی» را بیابد—کسی که به کبوترها غذا می دهد و به پرندگان آسیب دیده یاری می رساند. زمانی که «تالی» و «کوو» درمی یابند کسی قصد دارد به پرندگان آسیب بزند، «کوو» باید تصمیم بگیرد آیا به «تالی» تعلق دارد یا به پرندگانی که او را بزرگ کرده اند.