اولین قانون باشگاه مشت زنی این است که نباید درباره ی باشگاه مشت زنی با کسی حرفی زد. چاک پالانیک در این کتاب، خود را به عنوان خیال پردازترین طنزپرداز معاصر مطرح کرد. راوی منزوی رمان باشگاه مشت زنی، پس از آشنایی با تایلر دردن، شغل کسل کننده ی خود را رها می کند. تایلر، مردی جوان و اسرارآمیز، و برگزارکننده ی مسابقات غیرقانونی مشت زنی در زیرزمین میخانه ها است.

هر آخر هفته، در زیرزمین ها و محوطه های پارکینگ، مردانی جوان با شغل های آبرومندانه، کفش ها و لباس های خود را درآورده و تا جایی که توانش را دارند، با دستان خالی و برهنه با هم مبارزه می کنند. پس از آن، با چشم هایی کبود و دندان هایی شکسته، دوباره به کارهای خود باز می گردند، با این تفاوت که بعد از حضور در باشگاه، حس می کنند توانایی انجام هر کاری را دارند.

باشگاه مشت زنی، اختراع و ابداع یک پیش خدمت رستوران، و نابغه ای شرور و طغیان گر به اسم تایلر دردن است؛ و این تازه شروع نقشه های او برای انتقام از دنیایی است که در آن، مهر و شفقت انسان ها فقط به گروه های حمایت از سرطانی ها تعلق دارد و نه به چیز دیگر